Street food
Ten światowy trend staje się coraz bardziej widoczny także w Polsce. Przestaliśmy jednak ograniczać się do zapiekanek, hot dogów czy hamburgerów. Na topie jest kanapka. Nazwa może i brzmi swojsko, ale to, co się pod nią kryje, absolutnie nie przypomina zgrzebnej przekąski z wędliną, krążkiem cebuli, pomidorem i liściem sałaty masłowej, tylko raczej małe kulinarne dzieło sztuki. Przede wszystkim mięso, użyte do jej przygotowania jest starannie wyselekcjonowane. Klienci cenią sobie zwłaszcza kanapki z pastrami lub szarpaną wołowiną czy wieprzowiną. Dodatki też nie mogą być przypadkowe czy przyćmiewać naturalnego smaku mięsa. Często są tak dobierane, by całość tworzyła próbkę kuchni charakterystycznej dla danego kraju.
Oczywiście street food to nie tylko kanapki, ale każde danie, które można zjeść, siedząc przy małym stoliczku, stojąc czy spacerując. W ofercie pojawiają się więc m.in. smażone na sposób azjatycki makarony, pierożki, fish & chips, burrito, bułeczki bao, zupy oraz dla fanów słodyczy – gofry i lody.
Zupy na zimno
Chyba nikogo nie trzeba przekonywać, że chłodnikiem litewskim gości się już nie zaskoczy. Jak więc stworzyć oryginalną zupę, która nas ochłodzi w gorące dni? Sprytnym sposobem jest wykorzystanie przepisu na sałatkę, a konkretnie zmiksowanie niektórych jej składników z jogurtem, śmietaną czy nawet orzeźwiającym sokiem owocowym. Sałatkę z rukolą, truskawkami i kozim serem możesz więc zmienić w chłodnik na bazie musu truskawkowego i dodać do niego pesto z rukoli oraz pokruszony serem. Z kolei danie z mango, awokado, szynki parmeńskiej, kolendry i mięty może być punktem wyjścia do zupy ze zmiksowanych owoców z sokiem pomarańczowym, w której będą pływać kawałki tej dojrzewającej wędliny. Chłodnik nie musi być przecież daniem wegetariańskim. Chociaż nigdy nie robi się go na bazie rosołu, to jednak bez obaw można wrzucić do niego kawałki grillowanego kurczaka czy krewetki.
Najważniejsze, by pamiętać, że nie przygotowujemy smoothie, tylko zupę, więc w chłodniku powinny pływać drobno pokrojone kawałeczki tych samych składników, które zostały zmiksowane. Na koniec dobrze jest wszystko posypać modnymi ostatnio kiełkami np. czosnku, rzodkiewki czy groszku oraz pestkami lub orzechami. Są świetnym elementem dekoracyjnym i przyjemnie chrupią.
Kuchnia Tex-Mex
Jak wygląda kulinarne spotkanie północnego Meksyku z południowym Teksasem? Jest kolorowe, pikantne, radosne, aromatyczne i w sam raz na późne letnie popołudnie, kiedy po całym dniu na świeżym powietrzu mamy ochotę zjeść coś prostego i treściwego np. słynne chili con carne (danie mięsne z papryką, pomidorami, fasolą i cebulą), fajitę (grillowane mięso podawane z tortillą i kwaśną śmietaną) lub grillowane skrzydełka podawane z różnymi sosami. Wcześniej można sięgnąć po quesadillę, która w Meksyku jest często serwowana na śniadanie lub, jeśli mamy ochotę na niewielką przekąskę, po nachos, czyli kukurydziane czipsy, które pojawiają się tylko w objęciach salsy. Zresztą bez niej nie ma kuchni Tex-Mex. Najważniejsze dwie salsy to klasyczny ostry sos z posiekanych pomidorów, cebuli i papryki oraz zrobione z awokado guacamole.
Kogo jeszcze nie może zabraknąć na meksykańsko-teksaskim spotkaniu? Na pewno zrobionej z mąki kukurydzianej tortilli, która zupełnie nie przypomina tej hiszpańskiej. W większości potraw panoszą się też pomidory, papryka (także ta bardzo ostra), fasola, kukurydza, mięso i cebula.
