Celofan
Makaron celofanowy nazwany został dość niefortunnie makaronem sojowym (inne jego nazwy to makaron szklany lub fasolowy). Nie wytwarza się go bowiem z soi, ale ze skrobi pozyskanej z fasoli mung, rzadziej z manioku lub ziemniaków. Nazwę swoją zawdzięcza temu, że po namoczeniu robi się przezroczysty.
Ma formę cienkich nitek, dodawany jest do potraw zamiast ryżu, także do zup. Jest dodawany do nadziewania Spring-Rollsów.
Udon
Rodzaj grubego japońskiego makaronu zrobionego z mąki pszennej. Udon jest przeważnie podawany na ciepło w wodnistym bulionie. Innym przysmakiem z jego udziałem jest yakiudon – smażony makaron z mięsem i warzywami.
Soba
Cienki, brązowo-szary makaron z mąki pszennej lub gryczanej. Można go spożywać zarówno na ciepło w zupie, jak i na zimno. Makaron soba zaczęto wyrabiać na początku epoki Edo (XVII w.). W połowie XVII wieku powstały pierwsze restauracje specjalizujące się w soba. Do dziś jest on bardzo popularny w Japonii. Jego zaletą jest łatwość w przygotowaniu. Oprócz tego według Japończyków kształt makaronu symbolizuje długie życie.
Ramen
Japońskie słowo „ramen” pochodzi od chińskiego „lāmiàn”, oznaczającego rodzaj makaronu z mąki pszennej, spożywanego w Chinach. Stanowi on główny składnik zup. Makaron ramen jest składnikiem popularnego dania o takiej samej nazwie – zupy na bazie bulionu, przyrządzanej z wieprzowiny, z dodatkiem niezliczonej ilości warzyw, takich jak biała rzodkiew daikon, kapusta pekińska, pędy bambusa, cebula i kukurydza.
Ryżowy
Makaron ryżowy otrzymuje się z mąki ryżowej, czyli pośrednio z ryżu. Jego klasyczna postać to bardzo cienkie, białe niteczki. Z mąki ryżowej produkuje się też np. szersze wstążki i rurki. Składa się głównie ze skrobi, nie zawiera glutenu i tłuszczu. Łatwo go przyrządzić, wystarczy zalać wrzątkiem. Jest bardzo popularny w Azji, szczególnie w Chinach. Można go podawać z kurczakiem, owocami morza i warzywami. Idealny do azjatyckich zup.
